Meet the chef

Brasserie MONK zou niet hetzelfde zijn zonder de passie van onze chef Gennaro Mijnals. Op 26-08-1993 geboren in Maarssen, Utrecht. Tijdens dit interview nemen wij jullie mee door zijn visie en passie voor koken! 

Waar komt jouw liefde voor koken vandaan? 

In mijn cultuur, de Surinaamse cultuur, is eten heel erg belangrijk. Mijn oma stond altijd uren en soms zelfs dagenlang in de keuken om de meest uitgebreide gerechten te koken en vervolgens te verkopen. Wij mochten haar altijd helpen en dingen proeven. Ik raakte gefascineerd door de gekke smaakcombinaties die wij in Nederland niet kennen. Toen ik ouder werd, groeide mijn passie voor koken alleen nog maar meer. Ik ben er dus altijd mee opgevoed. Mijn Nederlandse kant van de familie is enorm  culinair, ze houden van goede wijnen en van goed eten. Mijn ene oom is kok, en mijn andere oom heeft een eigen restaurant. Mijn Surinaamse kant van de familie houd ook echt van goed eten en goede smaken. Het hoeft er hier niet mooi uit te zien, zolang de smaak maar lekker is. 

Wanneer heb jij besloten van deze passie jouw werk te maken?

Vrienden van mij werkten al in de horeca en ik had op dat moment nog geen werk. De chef van het restaurant waar mijn vrienden werkten, belde mij op om mij een baan aan te bieden. Ik ben hier toen gaan werken en vond eigenlijk alles wat ik daar deed direct leuk. Van saus maken, tot groenten snijden, maar ook vooral de gezelligheid en de sfeer in keuken. Dit past echt bij mij. In de keuken kan ik volledig mijzelf zijn. 

Ik werd daar al snel opgemerkt, koken zit echt in mijn vingers. Ik ben hier gestimuleerd een opleiding te gaan doen. En zo heb ik mijn opleiding tot zelfstandig kok afgerond. Ik werd op een snel tempo steeds verder uitgedaagd. Ik wilde steeds meer en meer leren. 

Het mooie aan dit vak is dat je alle kanten op kan. Je kan je kennis verbreden en echt je creativiteit kwijt. 

Hoe ben je bij The Anthony terechtgekomen?

Een vriend van mij werkte al bij The Anthony en hij heeft mij in contact gebracht met de voormalige chef. Ik heb toen een dag meegelopen en ben daarna niet meer weggegaan. Na het vertrek van de voormalige chef, ben ik eigenlijk direct als chef van Brasserie MONK begonnen. 

Mijn eerste dag herinner ik mij nog heel goed. Toen ik het hotel binnenkwam was ik meteen verliefd. De heerlijke geur en het interieur passen echt goed bij mij. Chique, gecombineerd met speels. Een bepaalde klasse, maar niet over de top. 

Hoe zou jij jouw keuken omschrijven? 

De basis van onze manier van koken zijn de Franse technieken, maar dan in een nieuw jasje gestoken. Een nieuwe twist door kruiden en specerijen van andere continenten. Dit is ook geïnspireerd door de Surinaamse smaken, die ik vanuit mijn jeugd gewend ben. 

Waar wil jij met Brasserie MONK naartoe? 

Ik wil van Brasserie MONK de hotspot van Utrecht maken. Gasten moeten hier naartoe komen om lekker te eten en te genieten van de stijl van het huis. Dit is wat mensen uitnodigt. Mensen voelen soms een drempel omdat we in een hotel gevestigd zijn, maar zodra gasten binnenstappen zijn ze positief verrast. Ik wil die drempel doorbreken. 

Wat is jouw lievelingsgerecht van de huidige dinerkaart? 

Ik heb er meerdere, maar de ribeye en de roodbaars zijn mijn echte favorieten. De ribeye toont wat ik echt leuk vind om te doen, en waar we goed in zijn. Een ribeye bereid op de Franse wijze, maar speels gemaakt door een Aziatische twist. De roodbaars is voor mij de perfecte smaakexplosie, die echt tot in de details klopt.

En ik zou mensen aanraden het verrassingsmenu te proberen. Hier kan onze keuken iedere keer weer onze creativiteit in kwijt, waardoor er nog meer aandacht in gaat zitten. 

Zoet of hartig? 

Oeh.. Goede vraag! Eerst hartig, dan zoet. Een perfecte maaltijd moet afgesloten worden met iets zoets. 

Voor welk eten mogen wij jou ’s nachts wakker maken? 

Zonder twijfel de nasi van mijn oma. Deze verveelt nooit en kan ik altijd blijven eten.